1916 yılındaki muhacirlik ile ilgili bir anekdot…
***
Of’un Uğurlu mahallesinde yaşayan Fadime, Rusların Doğu Karadeniz’i işgal etmesiyle kızı ve oğlunu alarak muhacirliğe çıkar…
Kocası asker olan Fadime’nin kızı Hanife 5,oğlu Hasanbey 3 yaşındadır…
Zorlu bir yolculuktan sonra Çorum’a ulaşan Fadime, orada da zorlu şartlarda yaşarken bir gün ansızın ölür…
Ölen Fadime, yoksulluk nedeniyle elbiseleriyle gömülür…
Kimsesiz kalan Hanife ve Hasanbey’i çocuğu olmayan zengin aileler sahiplenirler…
Evlatlık olarak alınan Hanife ve Hasanbey’in varlıklı aile içindeki neşeli ve zevkli yaşantısı iki yıl sürer…
Ancak babaları Kasım’ın 10 yıllık askerliği bitmesiyle onların bu yaşantısı da biter…
Askerliği biten Kasım, memleketi Of’a geldiğinde eşinin ve çocuklarının olmadığını görür ve onları aramaya koyulur…
Eşiyle birlikte muhacirliğe giden komşuları, yaşananları kendisine anlatırlar…
Anlatılanlara göre Çorum’daki adreslere giden Kasım, ailelerden çocukların kendisine teslim edilmesini ister…
Babalarını tanımayan çocuklar, onunla gitmek istemezler; ama Kasım çocuklarını alır ve memleketi Of’a gelirler…
Ve özellikle Hanife çileli hayatına kaldığı yerden devam etmeye başlar…
***
Şimdi bu noktada insanın aklına, “Ruslar gitmemiş olsaydı bu yavruların hayatı çok farklı olurdu” diye gelebilir; ancak çileli olsa da herkes KADERİNE AŞIKTIR ve onunla yaşar…