1916 yılındaki muhacirlik ile ilgili bir anekdot…
***
Of’un Uğurlu mahallesinde yaşayan Fadime, Rusların Doğu
Karadeniz’i işgal etmesiyle kızı ve oğlunu alarak muhacirliğe çıkar…
Kocası asker olan Fadime’nin kızı Hanife 5,oğlu Hasanbey 3
yaşındadır…
Zorlu bir yolculuktan sonra Çorum’a ulaşan Fadime, orada da
zorlu şartlarda yaşarken bir gün ansızın ölür…
Ölen Fadime, yoksulluk nedeniyle elbiseleriyle gömülür…
Kimsesiz kalan Hanife ve Hasanbey’i çocuğu olmayan zengin
aileler sahiplenirler…
Evlatlık olarak alınan Hanife ve Hasanbey’in varlıklı aile
içindeki neşeli ve zevkli yaşantısı iki yıl sürer…
Ancak babaları Kasım’ın 10 yıllık askerliği bitmesiyle
onların bu yaşantısı da biter…
Askerliği biten Kasım, memleketi Of’a geldiğinde eşinin ve
çocuklarının olmadığını görür ve onları aramaya koyulur…
Eşiyle birlikte muhacirliğe giden komşuları, yaşananları
kendisine anlatırlar…
Anlatılanlara göre Çorum’daki adreslere giden Kasım,
ailelerden çocukların kendisine teslim edilmesini ister…
Babalarını tanımayan çocuklar, onunla gitmek istemezler; ama
Kasım çocuklarını alır ve memleketi Of’a gelirler…
Ve özellikle Hanife çileli hayatına kaldığı yerden devam
etmeye başlar…
***
Şimdi bu noktada insanın aklına, “Ruslar gitmemiş olsaydı bu
yavruların hayatı çok farklı olurdu” diye gelebilir; ancak çileli olsa da
herkes KADERİNE AŞIKTIR ve onunla yaşar…